Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2012

Αριά

Εικόνα
Η Αριά είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά αειθαλή δέντρα που μπορεί να φτάσει τα 25 μέτρα σε ύψος. Ανήκει στην οικογένεια της Βελανιδιάς. Είναι καθαρά μεσογειακό δέντρο και την βρίσκουμε περισσότερο στην νότια Ελλάδα και τη νότια Ιταλία. Τα φύλλα της Αριάς είναι όμορφα πράσινα και κάποιες φορές ανάλογα με το πως πέφτει το φως πάνω της φαίνεται γκριζοπράσινη . Είναι ίσως από τα πιο ανθεκτικά αειθαλή δέντρα στο κρύο (μέχρι και -10 βαθμούς κελσίου). Αντέχει στην ξηρασία αλλά εάν ποτίζεται συχνά το δέντρο δείχνει πιο φρέσκο και πράσινο. Το έδαφος πρέπει να έχει καλή στράγγιση. Είναι ένα από τα πιο κατάλληλα δέντρα για δημιουργία σχημάτων αφού δέχεται το αυστηρό κλάδεμα και δημιουργεί πυκνό φύλλωμα.

Μια... άλλη Ομόνοια με τραπεζοκαθίσματα και ομπρέλες

Εικόνα
  Mediasoup Αλλάζει πρόσωπο η πλατεία Ομονοίας, καθώς έπειτα από σχετική απόφαση του Δήμου Αθηναίων και των επιχειρήσεων της περιοχής, θα τοποθετηθούν εκεί τραπεζοκαθίσματα και ομπρέλες. Ο Δήμος Αθηναίων παρουσίασε για πρώτη φορά τα σχέδια για τα σημεία, στα οποία προτείνονται να αναπτυχθούν τραπεζοκαθίσματα, στα πεζοδρόμια γύρω από την πλατεία, αλλά και στην "καρδιά" της πλατείας. Σύμφωνα με την "Καθημερινή", για τα πεζοδρόμια προβλέπονται  καθίσματα στο μεγαλύτερο μέρος της, πλην του τμήματος μεταξύ Πειραιώς και Σταδίου, όπου δεν υπάρχει αρκετός χώρος. Οι χώροι που προβλέπονται για τις ομπρέλες και ορίζουν ουσιαστικά το μέγεθος της παρέμβασης, θα έχουν διαστάσεις για κάθε ομπρέλα 4 επί 4 μέτρα για το  πεζοδρόμιο και 5 επί 5 μέτρα για την πλατεία. Οι επιχειρηματίες ζήτησαν αντί για ομπρέλες, να τοποθετηθούν πέργκολες, μία πρόταση ωστόσο που δεν έγινε δεκτή από την πλευρά του

villa marlia LUCCA

Εικόνα
La Villa Reale di Marlia si trova nell'omonima frazione del comune di Capannori , ed è una delle ville più famose nei dintorni di Lucca . La villa fu chiamata "Marly" rifacendosi a un'altra con lo stesso nome presso Parigi al tempo di Luigi XIV . Circondata da un ampio parco, è il frutto degli interventi stratificati nei secoli dei proprietari. Già in epoca longobarda ( IX secolo ) esisteva qui un fortilizio abitato dal Duca di Tuscia , passato poi alla famiglia Avvocati e in seguito ai Bonvisi dal 1517 fino al 1651 , dopo che la loro impresa commerciale fallì nel 1629 , necessitando la vendita di gran parte delle proprietà familiari. La villa venne acquistata dai facoltosi nobili lucchesi Olivieri e Lelio Orsetti, che rifecero il palazzo e soprattutto realizzarono uno splendido giardino barocco , del quale si sono conservate numerose parti, tramandate anche da un'incisione del Venturi. Ad essi si deve anche la costruzione della "Palazzina

Villa d'Este - Tivoli - Italia

Εικόνα
Περίπου 30 χιλιόμετρα ανατολικά από τη Ρώμη, βρίσκεται το Τίβολι . Χτισμένο στους καταρράκτες του ποταμού Ανιένε, ο οποίος στην πορεία του βρίσκει κι ενώνεται με τον Τίβερη, κατοικείται ήδη από τους Ρωμαϊκούς χρόνους (338 π.Χ.). Η θέα του κάμπου της Ρώμης, είναι μαγευτική, ήδη από την πρώτη πλατεία που συναντάτε μπαίνοντας στην πόλη. Όσοι έχετε πάει στην Βεροια, θα θυμάστε την πλατεία της Ελιάς, με τον κάμπο κάτω. Στο Τίβολι έφτασα, για την Villa d'Este . Πρόκειται για ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco, με μια εντυπωσιακή ποσότητα σιντριβανιών, νυμφών, βρυσών, τεχνητών σπηλαίων, που αποτέλεσαν παράδειγμα και έμπνευση για τους μπαρόκ κήπους της υπόλοιπης Ευρώπης κατά την Αναγέννηση. Η είσοδος στην βίλα είναι στο πιο ψηλό μέρος του κτίσματος, επάνω στο λόφο, με τη βίλα και τους κήπους της να εκτείνονται στην πλαγιά από κάτω. Ήδη μπαίνοντας στην εσωτερική αυλή της βίλας μας καλωσορίζει το πρώτο συντριβάνι, προοίμιο μιας ατελείωτης σειράς

Μελιά

Εικόνα
  Με τους καρπούς   μικρές μπιλίτσες έπαιζαν εκείνος και οι συμμαθητές, όλοι ξέραν ότι οι καρποί   «δεν τρώγονται»   αλλά το δέντρο το έλεγαν «το δέντρο»,   δεν ήξεραν το όνομά του   « Πώς το λένε αυτό το δέντρο ; » άρχισε να ρωτάει όταν μεγάλωσε. Κάποιοι αγρότες στην Αιτωλοακαρνανία, « εμείς το λέμε Αγριοπασχαλιά » του απάντησαν. Βλέπεις ανθίζει τον Απρίλιο μαζί με την πασχαλιά και έχουν ίδιο περίπου χρώμα τα άνθη. Ένας παλιός γεωπόνος στον Εθνικό κήπο του έδωσε αργότερα μια διαφορετική απάντηση διαφορετική. Το δέντρο λέγεται μελία με τον τόνο στο γιώτα αλλά οι περισσότεροι το λέμε Μελιά , ή και Μελιό καμιά φορά. Στην Άνω Ποταμιά της Νάξου «εμείς τη λέμε Σολωμό » του είπαν,   στη γλώσσα μας την ελληνική η   Melia Azedarach δεν έχει καταγραφεί με έναν οριστικό τρόπο. Εκατοντάδες από αυτές συναντάς σε δρόμους της Αθήνας, το καλοκαίρι προσφέρουν σκιά πολύτιμη αλλά και το

St Paul's Walden Bury

Εικόνα
Photograph © St Paul's Walden Bury Photograph © St Paul's Walden Bury Photograph © St Paul's Walden Bury © Gardenvisit.com Gardenvisit Editorial A fine example of a formal woodland garden, laid out about 1720 but inspired by French 17th century style. The house dates from the same period. The garden has avenues and rides lined with beech hedges, focussed on various view points. One glade, an open air theatre, has traditionally been known as 'the running footman', a play on the sculpture of a discus thrower. This glade was restored and much improved by Sir Geoffrey Jellicoe in the 1930s. He added an ornamental pond and a beautifully designed flight of steps, and restored the terraces.  The design of St Paul's Walden is discussed in Christopher Hussey's English Gardens and Landscapes 1700-1750 and in Michael Spens' The Complete Landscape Designs and Gardens of Geoffrey Jellicoe.

Η ΚΗΠΟΤΕΧΝΙΑ ΤΟΝ 17ο ΑΙΩΝΑ ΣΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ

Εικόνα
First French Garden The gardens of Vaux-le-Vicomte sweep along a grand perspective, of almost a mile and a half (3km). This new style in landscaping testifies to FOUQUET et de LE NÔTRE 's love of innovation.. Creating a setting for the château and outbuildings out of a wild area of around 100 acres (40 hectares), LE NÔTRE and LE VAU created for the first and only time in the seventeenth century, a perfect harmony between architecture and its environment. The vast area, LE NÔTRE 's first masterpiece, is divided up into a sequence of terraces, forming an orderly composition of broderies of box based on motifs from Turkish carpets, bordered flower beds, shrubberies, grottos, lawns, lakes and fountains. If no other garden of the period were to have survived, the Vaux gardens would suffice to illustrate the principles of landscape gardening in the age of elegance. Set within a huge green spac

ο ΓΑΛΛΟΣ ΚΗΠΟΤΕΧΝΗΣ LE NOTRE

Εικόνα
“As if you could open a jar of sugar forever”: On Cole Swensen’s Ours 1 A garden is a curiously, and famously, double space. It is, first and foremost, both nature and culture. Then, it is both a real place and an imaginative space. It is to be both used for practical purposes (growing vegetables, for example) and enjoyed for sheer beauty (flowers); it is a place to escape oneself (to lose oneself in nature) and a place to find oneself (to rediscover one’s relationship to the world through the medium of nature). It requires a lot of effort, but for best effect should look effortless. If it is private, it will inevitably cede to a public it positions itself against, through time; if it is public, it will be used for all kinds of private activities. It is the origin of the world and, in its guise as cemetery, the end of it. paragraph 2 It is remarkable that such an inherently ambiguous space has received relatively little formal attention from poets. Whether

design garden John Brookes

Εικόνα
JOHN BROOKES LANDSCAPE DESIGN portfolio home profile portfolio process courses contact << >> menu A Rejuvenation in Salisbury A Rejuvenation in Salisbury This garden was much admired by Gertrude Jekyll and mentioned in her book Wood and Garden. The neglected long borders were replanted in the Jekyll style and a stone paved terrace for eating out was built near the house. A raised pool and overflow provides interest and sound.